مشغلهي ذهني من استقلال كشور است كه استعمار نميخواهد. استعمارگر تنها آقايان خارج از كشور نيستند؛ مستعمرات نفس هم هستند. مستعمره نفس بودن كمتر از خود استعمار ضرررسان نيست. ما احتياج داريم كه از دلبستگي به خود تصفيه شويم. تا وقتي در ايران شبها گرسنهاي سر بر بالين گذارد، روشنفكري به بهانه تقدير، حق دريافت جايزه ندارد.
.
یهودا در حال خیانت و اخذ پول اثر گیوتو 1267-1337
***
چند روز پیش در "فناك" (كمپانی معظم محصولات فرهنگی درفرانسه) به رسم عادت مالوف که تازه های کتاب را ورق می زنم، با انبوه عناوين و آثاری روبرو شدم كه داستان يهودا را روايت و باز انديشی می كرد و همين موجی كه برای تطهير چهره تاريخی يهودا با تحقيقات اخير در بازل سويس و فروش و انتشار اسناد 1700 ساله به راه افتاده است. داستان اين اسناد را بايد در جای ديگری آورد ولی ناخودآگاه به ياد اظهارات آقای احمدی نژاد افتادم كه با ورود نابجا و بی موقع به مقوله ای تاريخی چه مبلغ آب به آسياب بخشی از جماعت يهود ريخته است و ياد سخن يكی از سفرای يونسكو كه گفته بود نمی شد بهتر از اين به سياستمداران اسراييلی خدمت كرد و بدتر آنكه ایشان مدام هم تكرار می كند! بهانه ای پيدا كرده اند و تا خوابيدن اين موج مظلوم نمايی و تطهير همه مظالم گذشته راه درازی است و در اين ميان البته چه ميزان حقايق كه به آب رذالت مشتی سياس بين المللی شسته می شود و چيزی نصيب ملت ما نمی شود. اميدوارم مشاورين آقای رييس جمهوری به او مدد رسانده و بگویند كه هر حرفی زدنی نيست و تازه چه بسيار مطالب تلخ را كه می توان در قالب های ديگری ريخت و جور ديگر بايد ديد و چشم ها را بايد شست. ديپلماسی مردم بزرگ ايران در دنيای شلوغ امروز سزاوار سياست هايی پخته تر و حكيمانه تر است، شايد وقتی بود و در باب ديپلماسی خطابه مطلبی نوشتم كه بيماری امروز ماست
عناوین رسانه های چند روز اخیر فرانسه و اروپا بسیار داغ بود و هر یک در جای خود در خور تامل. راست فرانسه با پذیرش عقب نشینی از طرح ویلپن نخست وزیر در زمینه اشتغال جوانان در واقع بازی انتخابات ریاست جمهوری آینده را از هم اکنون به نوعی واگذار کرده است و فی الجمله گمان می برد که که آشوب های دانشجویی خواهد خفت، ولی چنین دور نمایی بعید است. رسانه ملی ایران شوربختانه در این موارد بسیار بد خبر رسانی کرده و تصورات ایدئولوژیک را بر وقایع سیاسی در رسانه بار می کند و نتیجه همان می شود که در رسوایی رسانه ای ما در جریان سقوط صدام پیش آمد و صداو سیمای ما تا پس از سقوط هم در سودای پیروزی او بود. سیاست است و عرصه واقع بینی و دور اندیشی نه آرزو و خیال خام، تحلیل این رویدادها منطق خاص خود را دارد و اول درک آن منطق باید کرد.
* مطلب دیگر نیز خبر انتشار دست یابی ایران به فناوری هسته ای است که موجی از اخبار را در این دو روز بویژه پس از مقاله سیمور هرش در نیویورکر و شرح و بسط آن در منابع دیگر روانه ایران کرده است. ایران در مرکز رسانه های غرب است و هجوم کم سابقه روانی علیه مردم و کشور آغاز شده است و تا چند هفته آینده که قرار است پرونده ایران در مراکز تصمیم گیری غرب روشن شود همچنان این بدبینی حاکم است.
خدای را به می ام شست و شوی خرقه کنید که من نمی شنوم بوی خیر از این اوضاع
* پیروزی پرودی در ایتالیا نیز بر قوت چپ ها افزوده است و موج چپ گرایی در آمریکای لاتین و برخی کشورهای اروپایی فرانسویان را نیز امیدوار کرده است که می توان با ستاره خانم سگولن روایال نسیم نویی بر کشور وزانید. گرچه تا انتخابات 2007 هنوز راه است ولی چپ های فرانسه با امدن پرودی در ایتالیا و نخست وزیر اسپانیا به آینده خویش امیدوارند.
مسجد کوردوبا (قرطبه) - اسپانیا
قرطبه
تنها و دور.
اسبِ خُردِ سياه، ماهِ تمام،
زيتون در خورجين زين.
همهی گذرگاهها را هم بشناسم
بهقرطبه هرگز نمیرسم.
از ميان دشت، از ميان باد،
اسبِ خُرد سياه، ماهِ سرخ.
مرگ از من برنمیگيرد چشم
از فراز برجهای قرطبه.
آه، چه راه بی انتهايی!
آه، اَسبکِ نجيبِ من!
آه، مرگ چشم بهراهم نشسته است،
پيش از آنکه بهقرطبه برسم!
قرطبه.
تنها و دور